ASAGA insta a los partidos políticos a tumbar la Ley de Restauración de la Naturaleza y negociar con el sector agrario

ASAGA se suma a la onda de indignación de los agricultores, ganaderos y pescadores europeos, representados en las federaciones profesionales COPA-COGECA (donde está integrada ASAGA) y EUROPECHE, a instar a los “partidos políticos que alguna vez sintieron sensibilidad hacia el mundo agrario” para tumbar la locura legislativa que supone la Ley de Restauración de la Naturaleza propuesta por la Comisión Europea para, posteriormente, establecer una mesa de diálogo y un consenso con el sector agrario.

O presidente de ASAGA, Francisco Bello, destaca que “baixo o falso debate sobre a protección do medioambiente en Europa, realmente o que se está facendo, de maneira descarada e intencionada, é buscar a redución da produción agraria e gandeira, para beneficiar as exportacións de bens industriais, tecnolóxicos e de servizos dalgúns países europeos e, ao mesmo tempo, para beneficiar a outros países europeos non produtores que así se enriquecen distribuíndo os alimentos que importan de países terceiros. Basta xa de enganar á xente con leis insultantes como estas. Bruxelas está a antepoñer os intereses comerciais duns poucos sobre a autosuficiencia alimentaria europea”.

A Asociación Agraria de Galicia denuncia que esta “tolemia lexislativa” pon en gravísimo perigo o noso medio de vida e a produción de alimentos na Unión Europea

Erro da Comisión Europea

A Comisión Europea propuxo o ano pasado unha Lei de Restauración da Natureza, introducindo novos obxectivos e obrigacións xuridicamente vinculantes para os Estados membros, e indirectamente sobre os sectores de produción primaria europeos. Para ASAGA, en Galicia suporía que ao redor do 40% da superficie que está baixo a Rede Natura 2000 quedaría improdutiva debido a que non permitiría a mesma actividade agrícola como ata o de agora, a pesar de cumprir xa con numerosos condicionantes como son as Zonas Especiais de Conservación (ZEC) así como de Zonas de Especial Protección para as Aves (ZEPA).

Segundo denuncian COPA-COGECA e EUROPECHE, “Bruxelas levou a cabo unha basta avaliación de impacto que non representa o impacto real nos produtores primarios en Europa, senón que se centrou unicamente nos beneficios que terá para a sociedade sen ter en conta os prexuízos”. Ademais, critican que “a Comisión Europea espera que todas as restauracións procedan dos fondos da Política Agrícola Común (PAC) ou do Fondo Pesqueiro e marítimo da UE, cando ambos os orzamentos xa están sobrecargados; e négase a propoñer un Fondo de Restauración concreto en beneficio de todos os actores desta transición”.

Como resultado, nun movemento sen precedentes, as Comisións de Agricultura (AGRI) e Pesca (PECH) do Parlamento Europeo rexeitaron a proposta: “Todos os membros do Parlamento Europeo que apoiaron o rexeitamento dixeron si á restauración da natureza, pero non a unha lexislación mal pensada, pouco realista e inaplicable que pon en perigo os medios de vida e a produción de alimentos dos agricultores e pescadores na UE”.

Comezar dende cero

No plenario de Xullo, do Parlamento Europeo tomaráse unha decisión final sobre o expediente. COPA-COGECA e EUROPECHE piden que se “escoite e respecte as preocupacións das comunidades de agricultores, gandeiros e pescadores e que á Comisión recomence o proceso dende cero. Estes sectores enfrontáronse non só a desafíos globais (Covid, crise enerxética, guerra en Ucrania…), senón tamén a políticas ambientais radicais da UE que están a afectar profundamente a produción de alimentos e á soberanía alimentaria da UE”.

Para ASAGA, “unha boa Lei de Restauración da Natureza non pode deseñarse sen o claro compromiso dos agricultores, gandeiros e pescadores. Por tanto, en lugar de ameazas e acordos encubertos, a Comisión Europea debería volver á mesa de debate”.

Dende ASAGA consideramos que o turbulento debate sobre a nova lei ambiental evidencia que, para satisfacer as necesidades dos seus cidadáns, “a UE debe dar unha resposta directa á duas preguntas fundamentais:

• Cantos alimentos debe producir ou importar a UE?
• Resulta prudente confiar a nosa seguridade alimentaria a terceiros países?”